Savunma Türkiye kanalına hoşgeldiniz.
Bu videomuzda, F-16 Savaşan Şahin uçaklarının modelleri ve blokları ile Türkiye’nin F-16’ları üzerinde duracağız.
Amacımız üretilen birinci uçaktan sonuncu uçağa kadar F-16’nın nasıl bir gelişim sağladığını, modellerinin ve uçağın teknolojik anlamda gelişme adımlarını ifade eden bloklarının neler olduğunu ve Türk F-16’larının durumunu ortaya koymak olacaktır.
Öncelikle resmî adı Savaşan Şahin, pilotlar arasındaki lakabı da Viper olan F-16 uçağının tarihini biraz inceleyerek videomuza başlıyoruz.
F-16’nın göklerle buluşmasının başlangıcı 1972 yılında olmuştur. ABD tarafından Hafif Savaşçı anlamına gelen Light Weight Fighter (LWF) projesi kapsamında o tarihlerde son derece etkili ancak pahalı bir uçak olan F-15’den daha uygun fiyatlı, yüksek manevra kabiliyetine sahip, 30-40 bin feet irtifada 0,6 – 1,6 Mach süratte çatışmaya optimize edilmiş bir uçak istenir. Yarışma şekjlince icra edilecek proje kapsamında Mayıs 1972’de General Dynamics ve Northrop’un teklifleri seçilir. Firmalar tarafından Tek motorlu YF-16 ve çift motorlu YF-17 prototipleri üretilir.
Bu esnada NATO üyesi Belçika, Danimarka, Hollanda ve Norveç ellerindeki F-104 G’leri değiştirmek isterler. Bu ülkelerin yeni av-bombardıman uçağı ihtiyacı ile ABD’nin de elindeki F-4 ve F-105’leri değiştirme isteği birleşince Hafif SAvaşçı olarak başlayan proje Hava Muharebe Savaşçısı anlamına gelen Air Combat Fighter (ACF)’ye dönüşür. 13 Haziran 1975’te ABD Hava Kuvvetleri ACF projesi için YF-16’yı seçtiğini açıklar.
YF-16 hemen hemen her yönden YF-17’den üstündür ve yarışmayı kazanır. YF-17 ise, farklı bir rotada yoluna devam eder. Tasarım, uçak gemilerinden kullanılacak şekilde değiştirilir ve Günümüzde F/A-18 olarak bilinen uçağın atası olur.
ACF yarışmasını kazandıktan neredeyse iki yıl sonra General Dynamics’in ilk üretim F-16 A’sı 8 Aralık 1976’da ilk uçuşunu yapar ve, bunu Ağustos 1977’de F-16 B takip eder.
Hava Muharebe Savaşçısı ihalesinde, tasarımcı firmalardan uçağın safkan bir gündüz avcısı olması istenmişti. YF-16 da tam olarak böyle bir uçaktı. Yani bir gündüz avcı idi. Görev tanımı “dog-fight yaparak düşmanının arkasına geçmek ve IR güdümlü füze veya top ile düşmanını düşürmek” şeklinde idi. Dönüş yarıçapı çok dar olan tam bir dog-fight uçağı idi. Dolayısı ile YF-16’da radar yoktu. YF-16 operasyonel bir uçak değil, bir prototip idi.
İşte bu videomuzda YF-16’dan F-16V Blok70’e doğru giden süreci ve Türkiye’nin F-16’larını adım adım inceleyeceğiz. F-16 üzerinden türetilen Japon F-2 uçakları gibi türev uçaklar bu videonun konusu değildir.
F-16’ların A/B, C/D, E/F, ABD’nin İsrail’e has şekilde modernize ettiği Fırtına anlamına gelen ‘Sufa’ olarak isimlendirilen I modeli ve son olarak V olmak üzere toplamda 8 ana modeli bulunmaktadır.
Uçaklar üzerinde yapılan belli başlı bütün teknolojik değişiklikler ve kabiliyet kazanımları Blok numaraları ile ifade edilir. Genel olarak Blok numarası arttıkça uçağın kabiliyetleri de artmaktadır denilebilir.
Bu kapsamda F-16’lar 8 ana modelde, Blok-1’den başlayan ve Blok 70’e doğru ilerleyen toplam 17 blok ile gelişim sürecini sürdürmüştür.
Bunların dışında çeşitli projelere, ihtiyaçlara ve teknolojik gelişmelere özgü, bazen üretime giren bazen de hiç üretilmeyen yüzden fazla farklı F-16 konfigürasyonu mevcuttur.
F-16’lar 1976 yılından itibaren günümüze kadar 4500’den fazla üretilmiştir. Bu uçakların 3000 kadarı hâla 25 ülkede aktif görevdedir. İkinci Dünya Savaşı sonrası üretilen uçaklar içinde, Rus MiG-21’den (10,000+) ve F-4 Phantom-II’den (5195) sonra en çok üretilen 3’üncü savaş uçağıdır.
Pilotlar arasında F-16’nın lakabı engerek yılanının ingilizcesi olan ‘VİPER’dır. Viper tüm F-16 Blocklarına kullanılır. Yani en son Block-70’ler ile alakası yoktur. “VİPER” bütün F-16’ların ortak takma ismidir.
F-16 Savaşan Şahin uçağının ilk ortaya çıkışından en son geliştirilen versiyonuna kadar Tüm aşamaları ve daha fazlasını videomuzda bulabilirsiniz.
Bir sonraki videoda görüşmek üzere hoşçakalın.
#savunmasanayi #savunma #yerlimilli #yerlisilahlar #f16 #f16fighter #haber #savunmatürkiye #tusaş